แง่มุม ชีวิต
“ถมไม่เต็ม”
We never get what we want,We never want what we get,
We never have what we like,We never like what we have.
And still we live & love. That's life...
เรามักไม่ได้มาซึ่งสิ่งที่เราต้องการ
สิ่งที่เราไม่ต้องการเรากลับมักจะได้มา
เรามักจะไม่มีในสิ่งที่เราชื่นชอบแต่อะไรที่เราไม่ชอบเรากลับมักจะมี
ถึงอย่างไร...เราก็ยังมีชีวิตอยู่และต้องรู้จักอยู่ในโลกด้วยความรักต่อไป นี่คือ...ความจริงในชีวิต
“พลัดพรากและได้มา”
It's true that we don't know
What we've got until it's gone,
But it's also true that we don't know
What we've been missing until it arrives..
จริงอยู่ว่า..เรามักจะไม่รู้คุณค่าในสิ่งที่เรามี
จนกระทั่งสูญเสียไปแล้ว ถึงจะรู้สึก
แต่ก็จริงอีกเหมือนกันว่า..เรามักจะไม่รู้คุณค่าของสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิต
จนเมื่อได้พบพานเข้าจริงๆแล้ว ถึงได้รู้สึกถึงความสูงค่านั้น
คนเเรกเลย......ท่านคือบุคคลที่ให้ทั้งชีวิต เเละเลี้ยงดูฉันมาตั้งเเต่เด็กจนฉันโต
ท่านก็คือ "พ่อ"
คนที่สอง.......ท่านก็เป็นทั้งผู้อุ้มท้องฉันมาเป็นระยะเวลา9เดือน เเละเลี้ยงดูฉันจนเติบโตจนถึงทุกวันนี้ อาจจะบ่นบ้าง เเต่นั้นคือคำสั่งสอนที่ดีเเก่เรานั้นเอง นั้นก็คือ "เเม่"
คนที่สาม.....เป็นเหมือนเพื่อนที่คอยให้กำลังใจเวลาอยู่ไกลกัน เเต่เวลาที่อยู่ใกล้กันที่ไรเป็นอันต้องทะเลาะกันทุกที มันก็เป็นธรรมดา ทำให้ฉันไม่เหงาได้ นั้นก็คือ"น้องสาว"
เเละคนนี้ เป็นทั้งเพื่อน พี่ชาย เป็นคนที่คอยให้กำลังใจเสมอ เอาใจใส่ฉันเสมอ อาจจะมีทะเลาะกันบ้างเป็นบ้างครั้ง เเต่ก้อเป็นคนที่เติมเต็มคำว่ารักให้เเก่ฉัน "My BoyFriend"
